کد مطلب:313709 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:175

قول می دهم اسمش را فاضل بگذارم
آیةالله سید نورالدین میلانی فرمودند:

21. حاج علی قنادی كربلایی برای من نقل كرد: زمانی كه ساكن بغداد بودم همسایه ای مسیحی داشتم كه پسری به نام فاضل داشت. از او سؤال كردم به چه مناسبت اسم پسرت را فاضل گذاشته ای؟!

گفت: من فرزند نداشتم. به كربلا رفتم و از حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام خواستم نزد خدای بزرگ واسطه بشود تا خدا پسری به من عنایت كند و همزمان، عهد كردم كه اگر دارای پسری شدم، اسمش را فاضل بگذارم. خدا به من فرزند پسری عنایت كرد و طبق مراسم مسیحیان، او را به كلیسا نزد كشیش بردم، تا مراسم لازم را انجام داده



[ صفحه 552]



و اسم وی را در دفتر ثبت نماید. به او گفتم اسمش را فاضل بگذار (یا بنویس). او قبول نكرد و گفت این اسم از اسامی مسلمان ها است، و خودش یك اسمی روی فرزندم گذاشت. بعد از مدتی آن بچه مرد!

دوباره متوسل به حضرت ابوالفضل علیه السلام شدم و كماكان عهدی بستم و خدا به من فرزندی داد و پس از تولد وی دوباره به كلیسا رفتم. این باره نیز قبول نكردند كه اسم وی را در لیست اسامی مسیحی، فاضل ثبت كنند، و مجددا خود كشیش نامی روی او گذاشت و من هم چیزی نگفتم. ولی پس از مدتی، آن بچه هم فوت شد!

بار سوم به حرم مطهر رفتم و ضمن توسل به حضرت گفتم: این دفعه اگر پسری به من عنایت فرمایید، قول می دهم كه دیگر وی را به كلیسا نخواهم برد.

این دفعه كه خدا این فرزند را به من داد دیگر به كلیسا مراجعه نكردم و اسمش را هم فاضل گذاشتم. به بركت آقا این بار او زنده ماند و نمرد.